کودک درون

کودک درون...

گاه گرفتار احساس اندوهی می شویم که نمی توانیم مهارش کنیم. مهم نیست کجا باشیم - مشغول کار، در کنار اشخاصی که دوست شان داریم، یک میهمانی - اما بدون هیچ توجیهی، جهان رنگ می بازد، و زندگی جادوی خود را نهان می سازد.

در این لحظه ها، هیچ چیز بهتر از این نیست که به درون خود نظر اندازیم. در آن جا، کودکی ترسیده هست که خوب نمی داند چه می کند، چون نه صدایش شنیده می شود و نه به مشورت خوانده می شود. باید نسبت به این کودک بردبار باشیم. باید تا هر زمانی که لازم است، بگذاریم زمان را به دست گیرد، تا زمانی که دوباره احساس کند به او مهر ورزیده می شود.

در اندک زمانی، درخشش به دیدگان ما باز می گردد و از آن زمان، اگر دیگر ارتباط خود را با این کودک از دست ندهیم، دیگر معنای زندگی را گم نخواهیم کرد