خـــــدایا به تو اعتمــــاد می کنم..

دریا  

 

 

بی کران است و زورق من کوچک.به تو توکل می کنم که همه کس را حمایت می کنی.با من بمان که ظلمت شب از راه می رسد...وقتی که هیچ یاوری نیست و آسایش گریخته است ،خــــدایا!ای یاور بی کسان با من بمان !در هر لحظه به حضور "تو "نیازمندم.چه چیزی جز لطف " تو " می تواند ترس ها را در هم شکند ؟چه کسی جز " تو " می تواند راهنما و پناه من باشد ؟در روز های ابری و آفتابی با من بمان !از هیچ دشمنی نمی هراسم ، چون " تو " در کنار منی !آنجا که " تو " هستی اشک ها سوزنده نیستند ،مرگ هم تلخ نیست..اگر با من بمانی همیشه پیروزم..کشتی هایم به دریا رفته اند...حتی اگر بادبان ها و دکل های شکسته بازگردند،به دستی اعتماد دارم که هرگز شکست نمی خورد..و از پلیدی نیکی به بار می آورد.حتی اگر کشتی هایم در هم شکنند و همه ی امید هایم غرق شوند فریاد می زنم : به " تو " اعتماد می کنم. " جی.پی.واسوانی "