اما قلب من
فقـــــط جــــاﮮ تــوســـــــت
به ڪَسی اجآزه نخواهم داد به جای تـــــو در قلبم بنشیند
بـــاران بـــهانه بـــود آرے ،
بــــاران بــــهانه بــــود
تا مــــن حــــرف دلــــم را بــــزنــــم ،
بـــــاران بـــــهانه بـــــود ،
بـــــاران که کـــــاره ای نبـــــود !
همـــــه ی حـــــرفــــم ایـــــن بـــــود :
کــــه من ِ لعنتی عاشـــــق تـــــو هستم !
نباید شیشه را با سنـــــــــگ بازی داد
نباید مست را در حال ِ مستــــــی . . .
دست ِ قاضـــــــــی داد !
نباید بی تفاوت !
چتر ماتـــــــــــــــــم را . . .
به دست ِ خیــــــــــــــــس باران داد !
کبوترها که جز پرواز ، آزادی نمی خواهند !
نباید در حصار میـــــــــــــله ها
با دانه ی گنــــــدم . . . به او تعلیم مانـــــــــــدن داد
گاهی پای کسی میمانی ....
یک نگاه با عشق ….
بهتر از هزار بار گفتن دوستت دارم بدون عشقه…
من سکوت میکنم
تو خوب به چشمان من نگاه کن نازنینم
حق الناس همیشه پول نیست …
گاهی دل است ؛
دلی که باید میدادی و ندادی …
خدا از هر چه بگذرد از حق بنده هایش نمیگذرد ....
حواست باشد ..
دوست دارم از چمدان لبخندی که انتظار دیدنت را می کشد بگویم و از آهوی مضطرب قلبم
، که جنگل نگاه تو را جستجو می کند .
و دوست دارم از برکه خیالم و ماهیانی که نام تو را می برند حرف بزنم و از چکاوک هایی که
آمدنت را جشن گرفته اند .
هر شب خواب می بینم که آمده ای و من چمدان لبخند را گشوده ام و برایت شعر می
خوانم ...
و هر صبح می بینم که چقدر خوشبو شده ام !
تو به افتادن من در خیابان خندیدی
و من همه حواسم به چشمان مردم شهر بود که
عاشق خنده ات نشوند....